زیباترین شعر زنده یاد نیما یوشیج (علی اسفندیاری) با نامِ «مرغ آمین»
مرغ آمین دردآلودی است کاواره بمانده/رفته تا آن سوی این بیدادخانه/بازگشته، رغبتش دیگر زِ رنجوری
نه سوی آب و دانه/نوبت روز گشایش را/در پی چاره بمانده/می شناسدآن نهان بین نهانان(گوش پنهان
جهان دردمند ما)/ جوردیده مردمان را/ با صدای هر دم آمین گفتنش،آن آشنا پرورد/می دهدپیوندشان
درهم/می کند ازیأسِ خُسران/ بار آنان کم/می نهد نزدیک با هم، آرزوهای نهان را/بسته در راه گلویش او/
داستان مردمش را/رشته در رشته کشیده(فارغ از هر عیب کاو را بر زبان گیرند) این شعر ادامه دارد ...
